Peterbilt 350 V1.0.7 ATS
Peterbilt 350 V1.0.7 ATS
Dziennik zmian V1.0.7
nagrody za wydarzenie do Cruising Iowa + Witches of Brackenreach
zmieniony wybór modeli dla niektórych akcesoriów wewnętrznych DLC (w większości bardziej odpowiednia orientacja)
ukryto płytkę kierowcy jako akcesorium, ponieważ nie jest ona już poprawnie renderowana w widoku wnętrza
Dziennik zmian V1.0.6
dodano obsługę nagród za wydarzenia w Missouri
dodano obsługę nagród w akademii jazdy
naprawiono problem z brakującym paskiem mocującym filtr powietrza w malowanym klasycznym/pływającym chromowanym klasycznym
Dziennik zmian V1.0.5
promienie narożników modeli lusterek wewnętrznych mają teraz wyższą rozdzielczość
naprawiono szereg brakujących/słabszych rzucających cień
Lustro Grote z oświetleniem teraz działa prawidłowo jako światło obrysowe, a nie sygnałowe
dodałem kilka opcji świateł obrysowych z 351
dodano obsługę nagród za wydarzenia val25
ulepszone paski mocujące filtr powietrza
Peterbilt 350 można uznać za prekursora wszystkich późniejszych, konwencjonalnych modeli z długim przodem. Jego opadające błotniki, przykręcana osłona chłodnicy i imponujący, 130-calowy (330 cm) zderzak do tyłu kabiny uczyniły z niego prawdziwie majestatycznego króla szos. Został wprowadzony na rynek w 1949 roku i produkowany do 1957 roku, w liczbie 847 egzemplarzy (oraz 387 egzemplarzy modelu 280 z pojedynczą osią), pokrywając się z bardziej znanym i popularnym, lekkim modelem 351.
W tej grze pozwoliłem sobie na kilka swobód: model 280 z pojedynczą osią potraktowałem po prostu jako odmianę podwozia, a wybór skrzyń biegów ograniczyłem do tych, które będą dobrze współgrać z ograniczeniami gry (w modelu 350 zastosowano głównie skrzynie biegów zespolone, które nie są odpowiednio obsługiwane w ATS).
Przydatne wskazówki:
Należy zwrócić szczególną uwagę na konfigurację podwozia, silnika i skrzyni biegów. Standardowe podwozie wykorzystuje tylne osie z podwójną redukcją (Rockwell SLDD), dlatego dostępne są tylko niskie przełożenia (4,68 do 5,90). To rozwiązanie najlepiej sprawdza się w przypadku bardziej „klasycznych” silników (H i wczesnych silników NH), ponieważ pozwala na uzyskanie większego momentu obrotowego na kołach w zamian za wolniejszą jazdę. Dostępne są również podwozia z zawieszeniem Stabilaire i tylnymi kołami SQHD (przełożenia 3,70 do 4,63), które dobrze komponują się z nowszymi silnikami.
Smarty
